علائم ایدز و HIV: راه های انتقال و درمان ایدز چیست؟

اچ‌ آی‌ وی (HIV) ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن آسیب می‌رساند. این ویروس سلول‌های ایمنی به نام سلول (T) را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آنها را از بین می‌برد. ایدز مرحله سوم HIV است که با گذشت زمان، سلول‌های ایمنی بیشتری را از بین می‌برد و احتمال ابتلا به انواع بیماری‌ها و سرطان‌ها بیشتر می‌شود. بنابراین اچ‌ آی‌ وی (HIV) و ایدز به هم مرتبط هستند، اما یکسان نیستند. HIV از طریق مایعاتی بدن منتقل می‌شود که عبارتند از: خون، مایع منی، مایعات واژن و راست روده و شیر مادر. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر با این ویروس کشنده، عوارض، مدت زنده ماندن، تست ایدز و … آشنا شویم.

همه چیز درباره ی ایدز و HIV

بسیار مهم است بدانید که این ویروس در هوا یا آب یا از طریق تماس فیزیکی و پوست منتقل نمی‌شود. از آنجایی که اچ‌ آی‌ وی و ایدز خود را وارد DNA سلول‌ها می‌کنند، یکی از بیماری های جنسی مادام العمر بوده و در حال حاضر هیچ دارویی وجود ندارد که ایدز را از بدن حذف کند، با این حال بسیاری از دانشمندان در تلاش برای یافتن این دارو‌ها هستند. ایدز و اچ‌ آی‌ وی (HIV) از جمله بیماری‌هایی هستند که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. با این حال، با مراقبت‌های پزشکی، از جمله درمانی به نام درمان ضد ویروسی، می‌توان HIV را مدیریت کرد و سالها با این ویروس زندگی کرد.

بدون درمان، فرد مبتلا به اچ‌ آی‌ وی (HIV) احتمالاً به یک بیماری جدی به نام سندرم نقص ایمنی اکتسابی، معروف به ایدز مبتلا می‌شود که علاوه بر سلامت جنسی کل زندگی او را تحت الشعاع قرار می دهد. در آن مرحله، سیستم ایمنی بدن ضعیف تر از آن است که بتواند با موفقیت در برابر سایر بیماری‌ها، عفونت‌ها و ایدز واکنش نشان دهد. بدون درمان، امید به زندگی در مرحله پایانی اچ‌ آ‌ی‌ وی حدود 3 سال است. با درمان ضد ویروسی، ایدز را می‌توان به خوبی مدیریت کرد و امید به زندگی می‌تواند تقریباً مشابه فردی باشد که به اچ‌ آی‌ وی (HIV) مبتلا نشده است.

تخمین زده می‌شود که 1.2 میلیون آمریکایی در حال حاضر با ایدز زندگی می‌کنند. از این افراد، از هر 7 نفر، 1 نفر نمی‌دانند که به این ویروس مبتلا هستند چراکه اچ‌ آی‌ وی (HIV) می‌تواند تغییرات زیادی را در سراسر بدن ایجاد کند.

ایدز چیست؟

ایدز بیماری است که می‌تواند در افراد مبتلا به اچ‌ آی‌ وی (HIV) ایجاد شود و پیشرفته ترین مرحله آن است. اما فقط به این دلیل که یک فرد HIV دارد به این معنی نیست که ایدز نیز در بدن او وجود دارد. ایدز سلول‌های ایمنی را از بین می‌برد. بزرگسالان سالم به طور کلی تعدادی بین 500 تا 1600 در میلی متر مکعب، سلول ایمنی را دارند. یک فرد مبتلا به HIV که تعداد سلول‌های ایمنی او کمتر از 200 در میلی متر مکعب باشد، به ایدز مبتلا می‌شود.

همچنین در صورت بروز بیماری‌هایی مانند عفونت یا سرطان در بدن افرادی که سابقه ایدز را نداشته‌اند، می‌توان وجود ایدز را تشخیص داد. یک مثال خوب عفونتی بیماری سینه پهلو پنوموسیستیس است که فقط در یک فرد به شدت ضعیف با نقص ایمنی، مانند فردی که عفونت پیشرفته ایدز دارد، رخ می‌دهد. بدون درمان، اچ‌ آی‌ وی (HIV) می‌تواند طی یک دهه به ایدز پیشرفت کند. اما آیا ایدز درمان دارد؟ در حال حاضر هیچ درمانی برای ایدز وجود ندارد و بدون درمان، امید به زندگی پس از تشخیص حدود 3 سال است که در همه‌ی موارد مشابه بوده است. هرچند ساختن واکسن ایدز برای دانشمندان از اولویت های اصلی است.

اگر فرد دچار یک بیماری واگیر دار شدید شود، ممکن است این مدت 3 ساله کوتاه تر نیز بشود. با این حال، درمان با داروهای ضد ویروسی می‌تواند از ابتلا به ایدز جلوگیری کند. اگر ایدز ایجاد شود، به این معنی است که سیستم ایمنی بدن به شدت در معرض خطر است، یعنی به حدی ضعیف شده است که دیگر نمی‌تواند با موفقیت در برابر بیشتر بیماری‌ها و عفونت‌ها واکنش نشان دهد.

این باعث می‌شود که فرد مبتلا به ایدز در برابر طیف گسترده ای از بیماری‌ها آسیب پذیر شود، از جمله:

• پنومونی یا ذات الریه
• بیماری سل
• برفک دهان (یک بیماری قارچی در دهان یا گلو)
• سیتومگالوویروس (CMV) نوعی ویروس هرپس
• مننژیت کریپتوکوکی (یک بیماری قارچی در مغز است)
• توکسوپلاسموز (یک بیماری مغزی ناشی از یک انگل)
• کریپتوسپوریدیوم (وضعیتی که توسط یک انگل روده ایجاد می‌شود)
• سرطان، از جمله سارکوم کاپوزی (KS) و لنفوم
• کاهش طول عمر مرتبط با ایدز درمان نشده نتیجه مستقیم خود سندرم نیست. بلکه نتیجه بیماری ها و عوارضی است که از ضعف سیستم ایمنی بدن در اثر ایدز ناشی می‌شود.

عامل بیماری ایدز چیست؟

طبق شایعات ایدز گونه ای از ویروس HIV است که شامپانزه‌های آفریقایی ناقل آن بوده‌اند. دانشمندان بر این باورند که وقتی مردم از گوشت شامپانزه حاوی این ویروس استفاده می‌کردند، ویروس نقص ایمنی ایدز از شامپانزه به انسان منتقل شده است.

هنگامی که در بدن انسانی قرار گرفت، ویروس به چیزی تبدیل شد که امروزه به عنوان HIV شناخته می‌شود. این وقایع احتمالاً در دهه 1920 رخ داده است. ا‌چ‌ آی‌ وی (HIV) طی چندین دهه از فردی به فرد دیگر در سراسر آفریقا سرایت کرد. در نهایت، ویروس به سایر نقاط جهان سرایت کرد. دانشمندان اولین بار در سال 1959 اچ‌ آی‌ وی را در نمونه خون انسان کشف کردند. تصور می‌شد که اچ‌ آی‌ وی از دهه 1970 در ایالات متحده وجود داشته است، اما تا دهه 1980 شروع به توجه در آگاهی عمومی نکرد.

علائم حتمی ایدز (HIV) در مراحل اولیه بیماری چیست؟

چند هفته اول پس از ابتلای فردی به ایدز به طور تقریبی سیستم ایمنی بدن از کار می‌افتد و این مرحله، مرحله حاد عفونت نامیده می‌شود. در این مدت، ویروس به سرعت تولید مثل می‌کند. سیستم ایمنی فرد با تولید آنتی‌بادی‌های اچ‌ آی‌ وی، که پروتئین‌هایی هستند که اقداماتی را برای پاسخ به عفونت انجام می‌‌دهند، واکنش نشان می‌دهد.

در این مرحله، برخی از افراد در ابتدا هیچ علائمی ندارند. با این حال، بسیاری از افراد علائم را در ماه اول یا بعد از ابتلا به ویروس تجربه می‌کنند، اما اغلب متوجه نمی‌شوند که اچ‌ آی‌ وی باعث ایجاد این علائم می‌شود. این به دلیل آن است که علائم مرحله حاد می‌تواند بسیار شبیه علائم آنفولانزا یا سایر ویروس‌های فصلی باشد، به این دلیل که:

• نشانه‌ها ممکن است خفیف یا شدید باشند
• ممکن است علائم پایدار نباشند
• ممکن است علائم از چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشند

علائم اولیه اچ‌ آی‌ وی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• گلو درد
• سردرد
• لرز
• تورم غدد لنفاوی
• حالت تهوع
• درد عمومی
• عارضه پوستی
• ناراحتی معده

علائم ایدز (HIV) در دوران نهفتگی چیست؟

پس از حدود یک ماه اول، ایدز وارد مرحله نهفتگی بالینی می‌شود. این مرحله می‌تواند از چند سال تا چند دهه به طول انجامد. برخی از افراد در این مدت هیچ علامتی ندارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم کم یا غیر اختصاصی داشته باشند. علائم غیراختصاصی علائمی است که به یک بیماری یا وضعیت خاص مربوط نمی‌شود. این علائم غیر اختصاصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

همانند مراحل اولیه، اچ‌ آی‌ وی در این مدت حتی بدون علائم هنوز قابل انتقال است و می‌تواند به فرد دیگری منتقل شود. با این حال، فرد نمی‌داند که (HIV) دارد مگر اینکه آزمایش شود. اگر فردی این علائم را دارد و فکر می‌کند ممکن است در معرض اچ‌ آی‌ وی قرار گرفته باشد، مهم است که آزمایش شود.

علائم اچ‌ آی‌ وی در این مرحله ممکن است به وجود بیایند و از بین بروند، یا ممکن است به سرعت پیشرفت کنند. این پیشرفت را می‌توان به میزان قابل توجهی با درمان کاهش داد. با استفاده مداوم از این درمان ضد ویروسی، اچ‌ آی‌ وی مزمن می‌تواند چندین دهه ادامه داشته باشد و اگر درمان به اندازه کافی زود شروع شود، احتمالاً به ایدز تبدیل نمی‌شود.

آیا خارش مزمن از علائم ویروس (HIV) است؟

بسیاری از افراد مبتلا به اچ آی‌ وی تغییراتی را در پوست خود تجربه می‌کنند. خارش واژن و ناحیه تناسلی مزمن اغلب یکی از اولین علائم عفونت اچ‌ آی‌ وی است. به طور کلی، عارضه اچ‌ آی‌ وی به صورت ضایعات و راش پوستی متعدد قرمز رنگ که صاف و برجسته هستند ظاهر می‌شود. اچ‌ آی‌ وی افراد را بیشتر مستعد مشکلات پوستی می‌کند، زیرا این ویروس سلول‌های سیستم ایمنی را که اقداماتی را برای مقابله با عفونت انجام می‌دهند، از بین می‌برد. عفونت‌های مشترکی که می‌توانند باعث ایجاد جوش و خارش شوند عبارتند از:

• هرپس 
• زونا

ایدز در ایران

رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های وزارت بهداشت در سال ۱۴۰۰، دربارهٔ آخرین آمار ابتلا به HIV در ایران را این گونه اعلام نمود: اظهار داشت: در حال حاضر ۵۴۸۵۰ نفر مبتلا داشته باشیم. ۴۲ هزار و ۹۳۳ مورد به این عفونت را شناسایی کردیم که از این تعداد ۲۰ هزار و ۲۸۴ مورد جان باختند.

عارضه‌های مربوط به داروی ویروس (HIV)

در حالی که عارضه پوستی می‌تواند به دلیل عفونت‌های همزمان HIV ایجاد شود، می‌تواند توسط دارو نیز ایجاد شود. برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان اچ‌ آی‌ وی (HIV) یا سایر بیماری‌ها می‌توانند باعث ایجاد عارضه شوند. این نوع عارضه معمولاً ظرف یک هفته یا 2 هفته پس از شروع داروی جدید ظاهر می‌شوند. گاهی اوقات عارضه به خودی خود برطرف می‌شوند. اگر اینطور نیست، ممکن است نیاز به تغییر در داروها باشد. عارضه ناشی از واکنش آلرژیک به دارو می‌تواند جدی باشد.

سایر علائم یک واکنش آلرژیک عبارتند از:

• مشکل در تنفس یا بلع
• سرگیجه
• تب

سندرم استیونز جانسون (SJS) یک واکنش آلرژیک نادر به دارو‌های اچ‌ آی‌ وی (HIV) است. علائم شامل تب و تورم صورت و زبان است. عارضه تاولی که می‌تواند پوست و غشا‌های مخاطی را درگیر کند ظاهر می‌شود و به سرعت گسترش می‌یابد. هنگامی که 30 درصد سلول‌های پوستی تحت تاثیر قرار می‌گیرد، به آن نکرولیز اپیدرمی سمی می‌گویند که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است. اگر این اتفاق بیفتد، مراقبت‌های پزشکی اورژانسی مورد نیاز است. در حالی که خارش مزمن می‌تواند با داروهای اچ‌ آی‌ وی (HIV) یا خود اچ‌ آی‌ وی مرتبط باشد، مهم است که به خاطر داشته باشید که عارضه‌های شایع ایدز متفاوت هستند و می‌توانند دلایل زیادی داشته باشند.

علائم بیماری ایدز در مردان

علائم اچ‌ آی‌ وی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما در مردان و زنان مشابه است. این علائم می‌توانند به وجود بیایند یا و یا از بین بروند یا به تدریج بدتر شوند. اگر فردی در معرض اچ‌ آی‌ وی قرار گرفته باشد، ممکن است در معرض سایر عفونت‌های مقاربتی (STIs) نیز قرار گرفته باشد. این شامل:

• سوزاک
• تریکومونیازیس
• کلامیدیا
• سیفلیس

مردان که آلت تناسلی دارند، ممکن است بیشتر از زنان متوجه علائم بیماری‌های مقاربتی مانند زخم در اندام تناسلی خود شوند. با این حال، مردان معمولاً به اندازه زنان به دنبال مراقبت‌های پزشکی نیستند.

علائم ایدز در زنان

در بیشتر موارد، علائم اچ‌ آی‌ وی (HIV) در مردان و زنان مشابه است. با این حال، علائمی که آنها به طور کلی تجربه می‌کنند ممکن است بر اساس خطرات متفاوتی که مردان و زنان در صورت ابتلا به اچ‌ آی‌ وی (HIV) با آن مواجه هستند، متفاوت باشد. هم مردان و هم زنان مبتلا به اچ‌ آی‌ وی (HIV)، در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی هستند. با این حال، زنان، ممکن است کمتر از مردان متوجه لکه‌های کوچک یا تغییرات دیگر در اندام تناسلی خود شوند. علاوه بر این، زنان مبتلا به HIV در معرض خطر ابتلا به موارد زیر هستند:

• عفونت‌های قارچی مکرر واژن
• سایر عفونت‌های واژن، از جمله واژینوز باکتریایی
• بیماری التهابی لگن (PID)
• تغییر چرخه قاعدگی

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، که می‌تواند باعث زگیل تناسلی شود و منجر به سرطان دهانه رحم شود. خطر دیگری برای زنان مبتلا به اچ‌ آی‌ وی (HIV) این است که این ویروس می‌تواند در دوران بارداری به نوزاد منتقل شود، در حالی که این حالت به علائم اچ‌ آی‌ وی (HIV) مربوط نمی‌شود. با این حال، درمان ضد ویروسی در دوران بارداری بی خطر تلقی می‌شود.

برای زنانی که تحت درمان ضد ویروسی قرار می‌گیرند، احتمال بسیار کمی برای انتقال HIV به نوزاد در دوران بارداری و زایمان وجود خواهد داشت. شیردهی در زنان مبتلا به HIV نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این ویروس می‌تواند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود.

در مکان‌هایی ایمن که شیر خشک در دسترس است، توصیه می‌شود که زنان مبتلا به اچ‌ آی‌ وی به نوزادان خود شیر ندهند. برای این زنان، استفاده از شیر خشک توصیه می‌شود. گزینه‌های علاوه بر شیر خشک شامل شیر مادر پاستوریزه شده است. برای زنانی که ممکن است در معرض ایدز قرار گرفته باشند، مهم است که بدانند باید به دنبال چه علائمی باشند.

علائم خاص ایدز کدامند؟

ایدز به سندرم نقص ایمنی اکتسابی اشاره دارد. با این شرایط، سیستم ایمنی بدن به دلیل اچ‌ آی‌ وی (HIV) که معمولاً برای سال‌ها درمان نشده است، ضعیف می‌شود. اگر اچ‌ آی‌ وی (HIV) به سرعت با درمان ضد ویروسی شناسایی و درمان شود، معمولاً فرد مبتلا به ایدز نمی‌شود. اگر افراد اچ‌ آی‌ وی (HIV) را دیر تشخیص دهند یا بدانند که HIV دارند اما به طور مداوم از درمان ضد ویروسی خود استفاده کنند، ممکن است به ایدز مبتلا شوند.

افراد همچنین ممکن است در صورت ابتلا به نوعی اچ‌ آی‌ وی (HIV) که به درمان ضد ویروسی مقاوم است (به آن پاسخ نمی‌دهد) مبتلا به ایدز شوند. بدون درمان مناسب و مداوم، افراد مبتلا به اچ‌ آی‌ وی (HIV) می‌توانند زودتر به ایدز مبتلا شوند. در آن زمان، سیستم ایمنی بدن کاملاً آسیب دیده است و در واکنش به عفونت و بیماری‌ها بسیار ضعیف تر عمل خواهد کرد است. با استفاده از درمان ضد ویروسی، فرد می‌تواند HIV را بدون ایجاد ایدز برای چندین دهه در بدن خود حفظ کند و زنده بماند.

علائم ایدز می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب مکرر
• غدد لنفاوی متورم مزمن، به ویژه زیر بغل، گردن و کشاله ران
• خستگی مزمن
• عرق شبانه
• اسهال مکرر یا مزمن
• لکه‌ های پوستی تیره زیر پوست یا داخل دهان، بینی یا پلک‌ها
• زخم‌ها، لکه‌ها یا ضایعات دهان و زبان، اندام تناسلی یا مقعد
• برجستگی، ضایعات پوستی
• کاهش وزن سریع
• مشکلات عصبی مانند مشکل در تمرکز، از دست دادن حافظه و گیجی
• اضطراب و افسردگی

درمان ضد ویروسی ایدز، ویروس ایدز را کنترل می‌کند و معمولاً از پیشرفت به ایدز جلوگیری می‌کند. سایر عفونت‌ها و عوارض ایدز نیز قابل درمان هستند. این درمان باید متناسب با نیاز‌های فردی فرد باشد.

ایدز چگونه منتقل می شود؟

هر کسی می‌تواند به ویروس HIV مبتلا شود. ویروس ایدز در مایعات بدن منتقل می‌شود که عبارتند از:

• خون
• مایع منی
• مایعات واژن و راست روده
• شیر مادر

برخی از راه‌های انتقال اچ‌ آی‌ وی (HIV) از فردی به فرد دیگر عبارتند از:

• از طریق سکس مقعدی – شایعترین راه انتقال
• استفاده مشترک از سوزن‌ها، سرنگ‌ها و سایر اقلام برای مصرف مواد مخدر تزریقی
• به اشتراک گذاشتن تجهیزات خالکوبی بدون استریل کردن آن موقع استفاده
• در دوران بارداری
• در دوران شیردهی
• از طریق قرار گرفتن در معرض خون، مایع منی، مایعات واژن و رکتوم، و شیر مادر فرد مبتلا به اچ‌ آی‌ وی، مانند از طریق یک سوزن

این ویروس همچنین می‌تواند از طریق انتقال خون یا پیوند اعضا و بافت منتقل شود. با این حال، آزمایش‌های دقیق برای HIV در بین اهداکنندگان خون، اندام و بافت تضمین می‌کند که این امر به هیچ وجه ممکن اتفاق نیفتد. انتقال HIV از طریق موارد زیر به صورت تئوری ممکن است، اما بسیار نادر است:

• رابطه جنسی دهانی (فقط اگر خونریزی لثه یا زخم‌های باز در دهان فرد وجود داشته باشد)
• گاز گرفتن توسط یک فرد مبتلا به اچ‌ آی‌ وی (فقط اگر بزاق خونی باشد یا زخم‌های باز در دهان فرد وجود داشته باشد)
• تماس بین پوست شکسته، زخم یا غشاهای مخاطی و خون فردی که مبتلا به اچ‌ آی‌ وی است.

HIV از طریق موارد زیر منتقل نخواهد شد:

توجه به این نکته ضروری است که اگر فردی که مبتلا به اچ‌ آی‌ وی (HIV) است تحت درمان باشد، بار ویروسی دائماً قابل تشخیص نیست و انتقال ویروس به شخص دیگر عملاً غیرممکن است.

واکسن ایدز و نقش آن در درمان اچ‌ آی‌ وی (HIV)

درمان باید در اسرع وقت پس از تشخیص HIV بدون توجه به بار ویروسی شروع شود.

درمان اصلی اچ‌ آی‌ وی (HIV) درمان ضد ویروسی است که ترکیبی از دارو‌های روزانه است که از تولید مثل ویروس جلوگیری می‌کند. این به محافظت از سلول‌های ایمنی کمک می‌کند و سیستم ایمنی را به اندازه کافی قوی نگه می‌دارد تا اقداماتی را در برابر بیماری انجام دهد.

درمان ضد ویروسی به جلوگیری از پیشرفت اچ‌ آی‌ وی به ایدز کمک می‌کند. همچنین به کاهش خطر انتقال اچ‌ آی‌ وی به دیگران نیز کمک می‌کند. هنگامی که درمان مؤثر باشد، بار ویروسی “غیرقابل تشخیص” خواهد بود. فرد هنوز اچ‌ آی‌ وی دارد، اما ویروس در نتایج آزمایش قابل مشاهده نیست. با این حال، ویروس هنوز در بدن است. و اگر آن شخص مصرف دارو‌های ضد ویروسی را متوقف کند، بار ویروسی دوباره افزایش می‌یابد و اچ‌ آی‌ وی دوباره می‌تواند به سلول‌های ایمنی حمله کند.

عوارض جانبی ایدز و هزینه‌های درمان آن

عوارض جانبی درمان ضد ویروسی متفاوت است و ممکن است شامل حالت تهوع، سردرد و سرگیجه باشد. این علائم اغلب موقتی هستند و با گذشت زمان از بین می‌روند. عوارض جانبی جدی می‌تواند شامل تورم دهان و زبان و آسیب کبد یا کلیه انسان باشد. اگر عوارض جانبی شدید باشد، می‌توان داروها را نسبت به واکنش بدن تنظیم کرد. هزینه‌های درمان ضد ویروسی با توجه به موقعیت جغرافیایی و نوع پوشش بیمه متفاوت است. برخی از شرکت‌های داروسازی برنامه‌های کمکی برای کمک به کاهش هزینه دارند.

تفاوت ایدز و HIV چیست؟

برای ابتلا به ایدز، فرد باید به HIV مبتلا شده باشد. اما داشتن اچ‌ آی‌ وی (HIV) لزوماً به این معنی نیست که فرد مبتلا به ایدز می‌شود.

اچ‌ آی‌ وی طی سه مرحله پیشرفت می‌کند:

مرحله 1: مرحله حاد، چند هفته اول پس از انتقال

مرحله 2: مرحله مزمن

مرحله 3: ایدز

با کاهش تعداد سلول‌های ایمنی، سیستم ایمنی ضعیف می‌شود. تعداد سلول‌های ایمنی یک بزرگسال معمولی 500 تا 1500 در هر میلی متر مکعب است. فردی با شمارش زیر 200 مبتلا به ایدز در نظر گرفته می‌شود. سرعت پیشرفت یک مورد اچ‌ آی‌ وی (HIV) در مرحله مزمن به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. وجود ویروس در بدن بدون اینکه فرد درمان شود، می‌تواند تا یک دهه ادامه یابد تا به ایدز تبدیل شود. اما با وجود درمان، می‌تواند به طور نامحدود در بدن باند و تا حدی کنترل شود.

در حال حاضر هیچ درمانی برای اچ‌ آی ‌‎وی وجود ندارد، اما می‌توان آن را مدیریت کرد. افراد مبتلا به اچ‌ آی‌ وی (HIV) اغلب با درمان زودهنگام طول عمر تقریباً طبیعی دارند. در همین راستا، از نظر فنی هیچ درمانی برای ایدز در حال حاضر وجود ندارد. با این حال، درمان می‌تواند تعداد ایمنی افراد را تا حدی افزایش دهد و آزمایشات نشان دهند که این افراد دیگر مبتلا به ایدز نیستند. همچنین درمان، معمولا می‌تواند به مدیریت عفونت‌های دیگر کمک کند.

تشخیص بیماری ایدز در خانه

تست ایدز در خانه به افراد این امکان را می دهد که آزمایش ایدز را خود به تنهایی انجام دهند و نتیجه آن را در به صورت پستی درب منزل خود تحویل بگیرند یا در آزمایشگاه های مجاز تست ایدز نتیجه را مشاهده کنند. در دسترس بودن کیت تست ایدز به افزایش آگاهی از عفونت HIV در جامعه می انجامد و برای افرادی که تمایل به آزمایش HIV در آزمایشگاه های مجاز را ندارند، راهکار بسیار مناسبی است.

کیت تست عفونت HIV و بیماری ایدز

کیت تست خانگی عفونت HIV هم برای آزمایش HIV و هم برای عفونت مقاربتی (STI) استفاده می شود. کیت تست ایدز معمولا توسط متخصص بیمار های جنسی تجویز می شود. دقت این کیت ها در تشخیص ایدز معمولا بسیار خوب است در صورتی که طبق دستورالعمل نوشته شده در داخل جعبه آزمایش را انجام دهید.

موارد زیر از مهمترین نکات برای تشخیص درست کیت تشخیص ایدز هستند:

• کیت تشخیص ایدز را در شرایط آب و هوایی مناسب از بسته بندی خارج کنید.
• دقت داشته باشید خون مورد نیاز به اندازه کافی جمع شده باشد.
• ارسال کیت به تاخیر نیفتد و در بازه زمانی مشخص شده به آزمایشگاه ارسال شود.

شما می توانید کیت تست ایدز را یا خودتان از داروخانه های مجاز تهیه کنید و یا از طریق آزماشگاه مربوطه کیت‌های تست ایدز به درب منزل بیمار پست می‌شوند که حاوی وسایلی برای جمع‌آوری خون از انگشت یا ظرف مخصوص بزاق دهان یا سایر روش‌های تست ایدز (مثلاً نمونه ادرار) هستند. بعد از انجام آزمایش ایدز، کیت به آزمایشگاه می رود و نتایج آزمایش برای پزشک ارسال می شود تا بر اساس آن، پزشک اقدامات لازم را انجام دهد.

ویروس ایدز خارج از بدن چقدر زنده می ماند؟

ویروس ایدز برای زنده ماندن باید درون بدن باشد و خارج از بدن مدت طولانی نمی تواند زنده بماند. این ویروس برای زنده ماندن باید داخل یک مایعی درون بدن باشد تا به عمر خود ادامه دهد. طبق تحقیقات و مشاهده نتایج ویروس ایدز در مایع منی از یک هفته تا 13 روز زنده و بر روی سوزن های آزمایش ایدز هنگامی که شرایط محیطی مهیا باشد تا 35 روز دوام می آورد. همچنین ویروس ایدز در دماهای بالای 60 درجه توانایی زنده ماندن ندارد و در دمای زیر 5 درجه هنوز هم برای زنده ماندن مقاومت می کند.

در صورتی که سوالی در مورد ایدز دارید، می خواهید موردی به این مطالب اضافه شود و یا تجربه ای دارید که بهتر است با سایر خوانندگان به اشتراک بگذارید، در قسمت نظرات منتظر شما هستیم.