سقط جنین چیست؟ علت و علائم سقط جنین در هفته چهار، پنج، شش، هفت و هشت

سقط جنین به ساده‌ترین شکل به معنای تمام شدن بارداری قبل از آنکه جنین بتواند به طور مستقل خارج از رحم زندگی کند است. در حالی که معمولاً از واژه‌ی “سقط جنین” برای اشاره به خاتمه دادن پزشکی یا جراحی بارداری استفاده می‌شود، این واژه می‌تواند به سقط خودبه‌خود یا از دست دادن طبیعی بارداری نیز اشاره کند. در این مقاله از دکتر مایکو می خواهم شرایط هر دو نوع سقط را توضیح دهم و مخصوصاً در مورد علل و علائم سقط خود به خودی و ملاحظات بعد آن صحبت کنم.

سقط جنین چیست؟

سقط طبیعی از دست دادن خود به خودی بارداری قبل از هفته 20 است. این نوع از دست دادن بارداری همچنین به عنوان سقط خودبخودی یا سقط طبیعی در مشکلات زنان شناخته می‌شود. این اتفاق معمولاً در 12 هفته‌ی اول بارداری می‌افتد، اما ممکن است دیرتر حتی در سه ماهه دوم بارداری هم اتفاق بیفتد. سقط خودبه‌خود به طور طبیعی و معمولاً در مراحل ابتدایی بارداری به دلیل ناهنجاری‌های ژنتیکی، عفونت‌ها یا مشکلات بهداشتی مادر رخ می‌دهد. از طرف دیگر، سقط القایی یا مصنوعی یک مداخله‌ی پزشکی یا جراحی است که به‌طور عمدی بارداری را پایان می‌دهد.

ابتدا به سقط طبیعی و خودبه خودی می پردازیم:

سقط جنین چقدر رایج است؟

سقط بیشتر از آنچه که بسیاری فکر می‌کنند رایج است، به‌ویژه در سه ماهه‌ی اول بارداری. بر اساس گزارش کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان (ACOG)، 85 درصد از سقط‌ها در اولین 12 هفته‌ی بارداری اتفاق می‌افتند. از دست دادن‌های اولیه اغلب به علت مشکلات کروموزومی هستند که خارج از کنترل هر کسی است.

علل سقط جنین

درک علل سقط می‌تواند مادران را از سرزنش بی مورد خود محافظت کنند.  اگرچه عوامل زیادی در از دست دادن بارداری مؤثر هستند، بیشتر آنها به دلایل طبیعی و خارج از کنترل فرد بستگی دارند.

رایج ترین دلایل سقط جنین

1. مشکلات کروموزومی: رایج‌ترین علت سقط و مسئول تقریباً 50% از تمام سقط‌ها است. اشتباهات در هنگام بارور شدن می‌تواند منجر به تعداد زیاد یا کمی کروموزوم شود که باعث می‌شود جنین به درستی رشد نکند.
2. عدم تعادل هورمونی: شرایطی مانند سطح پایین پروژسترون یا اختلالات تیروئید می‌توانند بارداری را مختل کنند. مشکلات هورمونی نقش حیاتی در حفظ پوشش رحمی و حمایت از رشد اولیه دارند.
3. مشکلات رحمی: مشکلات ساختاری، مانند سپتوم (تقسیم در رحم)، فیبروم‌ها یا بافت اسکار، می‌توانند کاشت و رشد جنین را مختل کنند. نارسایی دهانه رحم، جایی که دهانه رحم خیلی زود باز می‌شود، یکی دیگر از عواملیست که معمولاً با سقط‌های نیمه‌دوره مرتبط است.
4. شرایط سلامت مادر: شرایطی مانند دیابت، مشکلات تیروئید و اختلالات خودایمنی می‌توانند خطر سقط جنین را افزایش دهند.
5. عوامل سبک زندگی: سیگار کشیدن، مصرف زیاد الکل، استفاده از داروهای مخدر و مصرف زیاد کافئین می‌توانند همگی خطر سقط جنین را افزایش دهند.
6. سن: زنان بالای 35 سال در معرض خطر بالاتری برای شکست بارداری هستند.

سقط جنین پیش از تشکیل قلب

تشکیل قلب یک لحظه‌ی حیاتی در بارداری است. معمولاً قلب از هفته‌ی پنجم بارداری شکل می‌گیرد، اگرچه ممکن است تا کمی بعدتر شروع به ضربان نکند. سقط پیش از تشکیل قلب معمولاً پیش از هفته‌ی پنجم رخ می‌دهد.

در این مرحله، بسیاری از زنان حتی ممکن است متوجه بارداری خود نشده باشند. سقط جنین پیش از تشکیل قلب ممکن است به ناهنجاری‌های کروموزومی مربوط باشد که از رشد صحیح جنین جلوگیری می‌کند. این نوع سقط ممکن است با لکه‌بینی یا خونریزی خفیف همراه باشد و گاهی می‌تواند با یک دوره پریودی دیرتر از موعد اشتباه گرفته شود. اگر سقط پیش از شروع ضربان قلب اتفاق بیفتد، بدن ممکن است به‌طور طبیعی بافت جنین را دفع کند. چنین سقط‌های جنینی در هفته‌های اول بعد از لقاح اتفاق می افتند و معمولاً به آن‌ها بارداری شیمیایی گفته می‌شود.

انواع سقط جنین

درک انواع سقط می‌تواند به افراد کمک کند تا بهتر از پس کنار آمدن با این شرایط برآیند:

1. بارداری شیمیایی: در قبل از هفته پنجم بارداری رخ می‌دهد و از طریق آزمایش بارداری مثبت شناسایی می‌شود اما قبل از آنکه سونوگرافی بارداری را تأیید کند، تمام می‌شود.
2. سقط جنین مفقود: یعنی جنین رشد خود را متوقف کرده است اما بدن آن را هنوز دفع نکرده است.
3. سقط ناقص: وقتی مقداری از بافت جنین در رحم باقی می‌ماند که نیاز به مداخله‌ی پزشکی برای تکمیل سقط دارد.
4. سقط جنین مکرر: یعنی سه یا بیشتر سقط‌های متوالی که نیاز به ارزیابی پزشکی دقیق دارد تا علل زمینه‌ای آن شناسایی شوند.

نوع سقط جنین	فراوانی (درصد بارداری‌ها)	علل سقط
بارداری شیمیایی	حدود 50% از تمام سقط‌ها	مشکلات کروموزومی
سقط مفقود	حدود 10-15%	مشکلات رشد جنین
سقط جنین ناقص	حدود 5%	مشکلات رحمی، عفونت‌ها
سقط مکرر	حدود 1-2%	عوامل ژنتیکی، هورمونی یا سیستم ایمنی

عوامل خطر برای سقط جنین

چندین عامل مربوط به سبک زندگی و سلامت می‌توانند احتمال از دست دادن بارداری را افزایش دهند:

• سن مادر: زنان بالای 35 سال با خطر بیشتری روبه‌رو هستند. در سن 40 سالگی، احتمال سقط جنین به حدود 40-50% افزایش می‌یابد که عمدتاً به دلیل مشکلات کروموزومی است.
• مصرف مواد: سیگار کشیدن، مصرف الکل و داروهای غیرمجاز می‌توانند به رشد جنین آسیب برسانند. حتی دود سیگار دست دوم نیز با افزایش خطر سقط مرتبط است.
• بیماری‌های مزمن: اختلالاتی مانند دیابت کنترل نشده، سندرم تخمدان پلی‌ کیستیک (PCOS) و بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس می‌توانند بارداری را مختل کنند.

علائم سقط جنین

شناسایی علائم سقط در مراحل اولیه برای اطمینان از مراقبت‌های پزشکی مناسب و حمایت عاطفی بسیار ضروری است. در حالی که برخی از نشانه‌ها می‌توانند به وضوح نشان‌دهنده‌ی سقط باشند، سایر علائم ممکن است ظریف باشند و به راحتی با علائم طبیعی بارداری اشتباه گرفته شوند.

علائم سقط جنین زودهنگام

این علائم رایج‌ترین نشانه‌های یک سقط جنین احتمالی هستند:

1. خونریزی یا لکه‌بینی واژینال: لکه‌بینی سبک می‌تواند در اوایل بارداری طبیعی باشد، اما خونریزی شدید مانند قاعدگی ممکن است نشان‌دهنده‌ی مشکل باشد. به ویژه لخته یا بافتی که از واژن خارج می‌شود نگران‌کننده است و نیاز به بررسی پزشک دارد.
2. درد شکم یا گرفتگی: گرفتگی خفیف ممکن است در دوران بارداری طبیعی باشد، اما درد شدید یا مداوم می‌تواند نگران کننده باشد. درد اغلب در پایین شکم یا کمر احساس می‌شود.
3. از دست دادن ناگهانی علائم بارداری: کاهش مشهود علائمی مانند حساسیت سینه‌ها، تهوع یا خستگی گاهی می‌تواند نشان‌دهنده‌ی سقط باشد، به ویژه اگر با علائم دیگر همراه باشد.

علائم سقط جنین دیرهنگام

برای بارداری‌های پس از سه ماهه اول، علائمی مانند:

• درد شدید شکمی: ممکن است مشابه انقباضات زایمان احساس شود.
• خونریزی شدید: که اغلب با سرگیجه یا ضعف به دلیل از دست دادن خون همراه است.
• عدم حرکت جنین: در مراحل بعدی بارداری، عدم حرکت جنین ممکن است نشان‌دهنده‌ی مشکلاتی باشد.

سقط جنین در هفته چهارم

هفته چهارم بارداری معمولاً زمانیست که بسیاری از زنان برای اولین بار متوجه بارداری خود می‌شوند که یعنی پس از یک دوره قاعدگی از دست رفته و آزمایش بارداری مثبت. با این حال، این همان زمانی است که ممکن است سقط نیز اتفاق بیفتد، اغلب به‌صورت لکه‌بینی یا خونریزی خفیف.

علل و علائم در هفته چهارم

• ناهنجاری‌های کروموزومی رایج‌ترین علت سقط جنین در هفته چهارم است. تخمک بارور ممکن است درست به دیواره‌ی رحم متصل نشود یا به شکل سالم رشد نکند.
• علائم سقط در این مرحله شامل لکه‌بینی یا خونریزی خفیف است. برخی زنان ممکن است این را با یک دوره‌ی قاعدگی سنگین اشتباه بگیرند.

خونریزی سقط جنین در هفته پنجم

خونریزی در هفته‌ی پنجم می‌تواند نگران‌کننده باشد زیرا ممکن است زن هنوز متوجه بارداری خود نشده باشد. مقداری لکه‌بینی ممکن است طبیعی باشد، اما خونریزی سنگین‌تر ممکن است نشان‌دهنده‌ی سقط باشد.

لکه‌بینی خفیف ممکن است زمانی رخ دهد که تخمک بارور شده به دیواره رحم متصل می‌شود، اما اگر خونریزی افزایش یابد یا به خونریزی سنگین تبدیل شود، ممکن است نشانه‌ای از سقط جنین باشد. زنان ممکن است در این زمان درد شکمی یا خروج بافت از بدن خود را حس کنند.

علائم سقط جنین در هفته ششم

هفته ششم معمولاً زمانی است که بسیاری زنان علائم بارداری قابل توجهی مانند تهوع، حساسیت پستان و خستگی را تجربه می‌کنند. سقط در این مرحله می‌تواند ناراحت‌کننده و همراه با این علائم باشد:

• خونریزی: لکه‌بینی خفیف یا خونریزی سنگین ممکن است اتفاق بیفتد.
• درد شکمی: دردهای شدید یا مبهم در ناحیه‌ی شکم، که ممکن است از درد پریودی معمولی بیشتر باشد.
• دفع بافت: اگر سقط در حال وقوع باشد، زنان ممکن است بافت‌هایی مانند لخته‌های خون یا مواد قابل شناسایی دیگر دفع کنند.
• عدم وجود علائم بارداری: از دست دادن ناگهانی علائم بارداری مانند تهوع و حساسیت پستان.

علائم سقط جنین در هفته هفتم چگونه است؟

در هفته هفتم، جنین مراحل بیشتری از رشد را طی کرده و بارداری معمولاً با اولتراسوند تأیید شده است. سقط در این مرحله دردناکتر است چون زن و شوهر از وجود جنین باخبرند و انتظار فرزند دارند. علائم سقط جنین در هفته هفتم مشابه هفته ششم عبارتند از خونریزی خفیف تا سنگین، درد شدید شکم، دفع بافت و نابودی علائم بارداری.

علائم سقط جنین در هفته هشتم

در هفته هشتم، جنین در حال کسب ویژگی‌های پیچیده‌تری مانند بازوها، پاها و ویژگی‌های صورت است . اگر سقط در این مرحله اتفاق بیفتد، علائم معمولاً قابل توجه‌تر هستند. علائم سقط در 8 هفتگی شامل:

• خونریزی سنگین به رنگ قرمز روشن یا قهوه‌ای
• درد شدید شکمی
• دفع بافت شبیه لخته‌های خون یا قطعات کوچک
• از دست دادن علائم بارداری اولیه
• سقط در این مرحله ممکن است با علائم دیگری مانند سرگیجه، تب یا احساس سبکی در سر هم همراه باشد.

سقط جنین در ماه دوم

به صورت کلی ماه دوم بارداری (هفته‌های 5 تا 8) زمان حساسی برای رشد جنین است. در این مدت، جنین تغییرات قابل توجهی را تجربه می‌کند، مانند تشکیل قلب و اعضای اصلی بدن. سقط جنین در این زمان ممکن است به دلیل مشکلات کروموزومی، شرایط سلامت مادر یا عوامل سبک زندگی باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

مراجعه به پزشک در صورت بروز هر یک از موارد زیر ضروری است:

• خونریزی شدید که به عنوان مثال یک نوار بهداشتی را در یک ساعت خیس می‌کند.
• درد شدیدی که با مسکن‌های بدون نسخه تسکین نمی‌یابد.
• تب یا لرز که می‌تواند نشانه‌ی عفونت باشد.

پزشک شما ممکن است آزمایش‌های تشخیصی انجام دهد، مانند:

• سونوگرافی: برای بررسی ضربان قلب جنین و تأیید وضعیت بارداری.
• آزمایش خون hCG: برای اندازه‌گیری سطح هورمون گنادوتروپین کوریونیک انسانی و ارزیابی پیشرفت بارداری.

لکه‌بینی در مقابل سقط جنین: چگونه تفاوت را تشخیص دهیم؟

ویژگی	لکه‌بینی (طبیعی)	سقط جنین (غیرطبیعی)
مقدار خونریزی	لکه‌بینی سبک و گاه به گاه	خونریزی شدید، اغلب همراه با لخته
سطح درد	گرفتگی خفیف، در صورت وجود	درد شدید یا درد تیز
علائم بارداری	علائم همچنان ادامه دارد	از دست دادن ناگهانی علائم

اگر مطمئن نیستید، همیشه بهتر است به پزشک مراجعه کنید. مداخله‌ی سریع گاهی می‌تواند جنین را از سقط نجات دهد یا از مشکلات بعدی جلوگیری کند.

تأثیرات عاطفی و جسمی سقط جنین

سقط می‌تواند تأثیر عاطفی و جسمی عمیقی بر فرد داشته باشد، که نه تنها بدن بلکه ذهن و روابط نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. در حالی که بهبودی جسمی ممکن است چند هفته طول بکشد، مشکلات عاطفی اغلب نیاز به ماه‌ها یا حتی سال‌ها بهبودی دارد.

تأثیر جسمی سقط جنین

از نظر جسمی، اثر سقط بر بدن بستگی به مرحله‌ی بارداری و سلامت فرد دارد. در حالی که برخی زنان فقط گرفتگی یا لکه‌بینی خفیف را تجربه می‌کنند، دیگران ممکن است با چالش‌های جدی‌تری مواجه شوند.

1. خونریزی: پس از سقط جنین، خونریزی ممکن است برای چند روز یا چند هفته ادامه یابد. مقدار خونریزی ممکن است متفاوت باشد و برخی زنان ممکن است در این مدت دوباره بافت یا لخته هم دفع کنند. بسیار مهم است که دستورالعمل‌های پزشک را در مورد پیگیری‌های لازم و درمان‌های احتمالی مانند دارو یا روش‌هایی برای اطمینان از پاک شدن رحم دنبال کنید.
2. نوسانات هورمونی: پس از سقط، ممکن است زمان ببرد که سطح هورمون‌ها (مخصوصاً پروژسترون و hCG) به سطوح پیش از بارداری بازگردد. این تغییرات می‌توانند منجر به علائمی مانند نوسانات خلقی، خستگی و قاعدگی‌ نامنظم شوند.
3. مدت زمان بهبودی: از نظر جسمی، بیشتر زنان به 2 تا 6 هفته زمان برای بهبودی پس از سقط نیاز دارند. این زمان معمولاً برای قطع خونریزی و بازگشت رحم به اندازه‌ی طبیعی خود لازم است.

تأثیر عاطفی و روانی سقط جنین

تأثیر عاطفی سقط می‌تواند عمیق و طولانی‌مدت باشد. برای بسیاری از زنان، سقط باعث افسردگی، غم، عصبانیت، ناراحتی و احساس فقدان می‌شود. پس طبیعی است که احساس ناراحتی عمیق داشته باشید حتی اگر هنوز به مرحله‌ای نرسیده‌اید که کاملاً درگیر بارداری شده‌اید.

1. غم و فقدان: سقط جنین اغلب با احساس غم عمیق و فقدان همراه است. این احساس حتی در بارداری‌های کوتاه هم می تواند بزرگ باشد.
2. گناه و سرزنش خود: بسیاری از زنان احساس گناه می‌کنند، حتی اگر بیشتر سقط‌ها به علت عواملی خارج از کنترل آن‌ها، مانند مشکلات ژنتیکی باشد. مهم است که به خود یادآوری کنید که سقط بخاطر چیزی که شما انجام داده‌اید یا انجام نداده‌اید نیست.
3. اضطراب در مورد بارداری‌های آینده: پس از سقط، ترس از سقط مجدد می‌تواند اذیت‌کننده باشد. این عدم اطمینان ممکن است منجر به اضطراب ، به‌ویژه در زنانی که سقط‌های متعدد را تجربه کرده‌اند شود. با این حال، بیشتر زنانی که یک سقط جنین دارند، بارداری‌های سالمی در آینده خواهند داشت.

استراتژی‌هایی برای بازیابی عاطفی

بهبودی عاطفی پس از سقط یک مسیر بسیار شخصی است و هیچ راه درست یا اشتباهی برای سوگوار بودن یک مادر وجود ندارد. در اینجا برخی از استراتژی‌هایی که می‌توانند به فرآیند بهبودی کمک کنند آورده شده است:

1. جستجوی حمایت عاطفی: صحبت با مشاور یا عضویت در گروه‌های حمایتی می‌تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را پردازش کنید.
2. به خود زمان دهید: هیچ جدول زمانی دقیقی برای سوگوار بودن وجود ندارد. به خودتان اجازه دهید تا از نظر عاطفی بهبود پیدا کنید مخصوصاً قبل از اینکه دوباره تصمیم به مادر شدن بگیرید.
3. ارتباط باز: سقط جنین می‌تواند بر روابط با شریک زندگی و اعضای خانواده تأثیر بگذارد. برای هر دو شریک مهم است که فضای لازم برای سوگوار بودن را داشته باشند.
4. مراقبت از خود: در طول فرآیند بهبود، بر مراقبت از خود تمرکز کنید. پیاده‌روی، پیدا کردن سرگرمی یا گذراندن زمان با عزیزان می تواند مناسب باشد.

دکتر سارا واتسون، روانشناس بالینی، می‌گوید: “تأثیر عاطفی سقط جنین اغلب دست کم گرفته می‌شود. برای زنان مهم است که بدانند سوگواری یک واکنش طبیعی است و ممکن است زمان ببرد تا این فقدان را پردازش کنند. جستجوی حمایت حرفه‌ای، چه از طریق درمان یا گروه‌های حمایتی، می‌تواند به زنان کمک کند تا احساسات پیچیده‌ی این تجربه را مدیریت کنند.”

پیشگیری از سقط جنین

در حالی که مهم است که بدانید همه سقط‌ها قابل پیشگیری نیستند، اقدامات خاصی وجود دارند که می‌توانید برای کاهش خطر از دست دادن بارداری انجام دهید. با تمرکز بر سلامت کلی و رفاه، می‌توانید از بدن خود حمایت کنید تا محیطی سالم برای رشد جنین فراهم کنید. تغییرات سبک زندگی برای کاهش خطر سقط جنین

1. حفظ وزن سالم: زنان با وزن کم یا زیاد در معرض خطر بالاتری از سقط هستند. حفظ وزن سالم به تنظیم سطح هورمونی کمک کرده و خطر عوارض در دوران بارداری را کاهش می‌دهد.
2. اجتناب از تنباکو، الکل و داروها: سیگار کشیدن و مصرف الکل در دوران بارداری به شدت با خطر بالاتر سقط مرتبط هستند و هر دو می‌توانند بر رشد جنین تأثیر بگذارند. حتی دود سیگار دست دوم هم می‌تواند بر سلامت بارداری تأثیر بگذارد، بنابراین توصیه می‌شود از افراد و محیط های پردود دور بمانید.
3. محدود کردن مصرف کافئین: مصرف زیاد کافئین با افزایش خطر سقط جنین مرتبط است، به ویژه زمانی که مصرف روزانه بیشتر از 200 میلی‌گرم باشد (تقریباً معادل یک فنجان قهوه). کاهش مصرف کافئین، به ویژه در اوایل بارداری بسیار مهم است.
4. مدیریت استرس: استرس مزمن می‌تواند بر باروری و نتایج بارداری تأثیر بگذارد. تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا یا تمرینات تنفسی می‌توانند به مدیریت سطح استرس کمک کنند.
5. مدیریت شرایط سلامت مزمن: زنانی که شرایطی مانند دیابت، فشار خون بالا یا اختلالات تیروئید دارند باید اطمینان حاصل کنند که این شرایط قبل و در دوران بارداری به خوبی کنترل شوند.
6. مکمل فولیک اسید: فولیک اسید برای پیشگیری از نقص‌های تولد و سلامت اولیه بارداری ضروری است. زنانی که در تلاش برای باردار شدن یا در اوایل بارداری هستند باید روزانه 400 تا 800 میکروگرم مکمل فولیک اسید مصرف کنند.
7. درمان عفونت‌ها و شرایط ایمنی: برخی عفونت‌ها، مانند عفونت‌ ادراری یا عفونت‌های ناشی از بیماری‌ های جنسی، می‌توانند خطر سقط جنین را افزایش دهند پس باید آن‌ها را جدی بگیرید. مدیریت بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید نیز به نتایج سالم‌تر بارداری کمک می‌کند.

کی دوباره برای بارداری تلاش کنم؟

تصمیم برای تلاش برای بارداری دوباره یک تصمیم شخصی است. در حالی که برخی زنان ممکن است به سرعت احساس آمادگی کنند، دیگران ممکن است به زمان بیشتری برای بهبود عاطفی یا جسمی نیاز داشته باشند.

اگر تصمیم به بارداری مجدد دارید، برخی نکات می‌تواند برای آمادگی شما در آینده مفید باشد:

• بهبودی عاطفی: ضروری است که ابتدا به خودتان زمان کافی دهید تا سوگواری کنید و هر گونه چالش عاطفی را حل کنید.
• مشاوره پزشکی: پیش از تلاش برای بارداری دوباره، مشاوره با پزشک یا متخصص زنان و زایمان برای ارزیابی سلامت جسمی و بررسی علت‌های احتمالی سقط جنین می‌تواند کمک‌کننده باشد.

• پیگیری وضعیت سلامتی: آزمایشات هورمونی، بررسی وضعیت رحم و سلامت تخمدان‌ها از جمله مواردی است که پزشک ممکن است بررسی کند.
• پیشگیری از مشکلات: در صورتی که برای بارداری مجدد آماده می‌شوید، در نظر داشته باشید که رعایت سبک زندگی سالم، حفظ وزن مناسب، و مصرف اسید فولیک مهم هستند.

خب حالا می‌خواهیم در مورد سقط با آگاهی صحبت کنیم:

سقط جنین مصنوعی و خودخواسته

سقط یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات در سطح جهان است که به مسائلی مثل مراقبت‌های بهداشتی، اخلاق، قانونی بودن و انتخاب‌های شخصی گره خورده است.

انواع روش های سقط جنین مصنوعی

روش‌های مختلفی برای سقط وجود دارد که هرکدام برای مراحل مختلف بارداری مناسب هستند. گاهی بنا به تشخیص پزشک و برای حفظ سلامت مادر سقط مصنوعی توصیه می شود. دو دسته‌ی اصلی سقط عبارتند از سقط پزشکی و جراحی، اما بسته به شرایط، روش‌های دیگری نیز وجود دارد.

سقط جنین پزشکی

سقط پزشکی یک روش غیرجراحی برای خاتمه دادن به بارداری با استفاده از دارو است. این روش معمولاً در سه ماهه اول بارداری و قبل از هفته‌ی دهم بارداری استفاده می‌شود. این فرایند به بدن اجازه می‌دهد تا بافت جنین را به‌طور طبیعی و مشابه سقط خودبه‌خود از رحم بیرون کند. این روش معمولاً چند روز طول می‌کشد.

سقط جنین جراحی

سقط از طریق جراحی معمولاً بعد از ۱۰ هفته بارداری انجام می‌شود. این روش شامل مداخله‌ برای بیرون آورن جنین از رحم صورت می‌گیرد. روش‌های مختلف جراحی بسته به مدت بارداری وجود دارد:

1. آسپیراتسیون یا کورتاژ مکشی: این روش رایج‌ترین روش برای بارداری‌های تا ۱۴ هفته است که در آن یک دستگاه مکش برای بیرون آوردن جنین از رحم استفاده می‌شود.
2. گشاد کردن و کورتاژ (D&C): این روش معمولاً برای سقط جنین‌های اولیه استفاده می‌شود، جایی که دهانه رحم گشاد شده و یک ابزار جراحی برای پاکسازی دیواره‌ی رحم استفاده می‌شود. این روش همچنین در صورتی که سقط ناقص باشد، کاربرد دارد.
3. گشاد کردن و تخلیه (D&E): برای بارداری‌های بیش از 16 هفته، این روش شامل گشاد کردن دهانه رحم و استفاده از ابزارهای جراحی برای بیرون آوردن جنین و سایر بافت‌های بارداری است. این روش نیاز به مهارت بیشتری دارد و معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

جنبه‌های قانونی سقط جنین

قانون‌گذاری در مورد سقط به طور گسترده‌ای در کشورهای مختلف متفاوت است. قوانین در این مورد به طور قابل توجهی در سراسر جهان متفاوت است و اغلب به مواضع فرهنگی، مذهبی و سیاسی کشورهای مختلف در مورد حقوق باروری وابسته است. برخی از کشورها دسترسی به سقط مصنوعی را بدون محدودیت فراهم می‌کنند، در حالی که دیگر کشورها قوانین سخت‌گیرانه‌ای دارند یا به‌طور کامل آن را ممنوع کرده‌اند. در برخی مناطق، سقط جنین فقط تحت شرایط خاصی مجاز است، مانند زمانی که خطر سلامت مادر به خطر افتاده باشد یا در موارد تجاوز یا زنا با محارم.

توضیحات نهایی

سقط تجربه‌ای منحصر به فرد است و برای هر فرد، فرآیند بهبودی و تطابق با آن متفاوت خواهد بود. همانطور که بدن زمان نیاز دارد تا به وضعیت قبلی خود بازگردد، آسیب‌های عاطفی زنان هم به زمان نیاز دارد تا شفا یابد. در دوره‌‎ی نقاهت برخوردار بودن از مراقبت‌های پزشکی مناسب، پشتیبانی عاطفی و زمان برای بهبود بسیار مهم است.

«اگر شما هم سوال و یا تجربه‌ای از سقط جنین طبیعی یا مصنوعی دارید، در قسمت نظرات با من و خوانندگان این مقاله به اشتراک بگذارید.»