تغییر جهان به وسیله متاورس نه علمی تخیلی است، نه واقعیتی آنقدرها دور از ذهن! شاید در رابطه با شنیدن عبارت متاورس و بهبود زندگی خیلی از افراد این طور فکر کنند که این تکنولوژی بسیار علمی تخیلی است. شما در مورد متاورس چه تصوری دارید؟ اینکه افراد میتوانند تنها با استفاده از عینکهای سه بعدی، بازی کنند یا به کنسرتهای باشکوه مجازی بروند برای شما جالب است؟
اما این موارد بخش کوچکی از جهان بی انتهای متاورس است. بله، تکنولوژی متاورس دنیای دیجیتالیای را برای ما به ارمغان میآورد که در آن میتوانیم بازی کنیم، به کنسرت برویم و با افراد جدید ملاقات کنیم، در حالیکه همزمان میتوانیم کار کنیم، شرکتهایی را راه اندازی و درآمد کسب کنیم و در عین حال به کارهای مختلفمان بپردازیم و وضعیت بهداشت و سلامت عموم مردم و آموزش پزشکان را بهبود دهیم.

آنچه در این مقاله میخوانید
متاورس؛ تکنولوژی همه جانبه
در واقع میتوان گفت تقریبا هرکاری که در زندگی واقعی انجام میدهیم را به کمک این تکنولوژی همه جانبه، به شکل بهتری انجام خواهیم داد و این از ویژگیهای متاورس و بهبود زندگی توسط آن است.
شاید این مسئله برای بعضی از افراد، درست مانند زندگی در ماتریکس، ترسناک و ناخوشایند به نظر برسد. ولی برای خیلی از افراد دیگر این نوع سبک زندگی مشابه فرصتی منحصربهفرد برای شروعی دوباره در خیلی از مسائل است. مثل نحوه تبادل اطلاعات و امکاناتمان، نحوه همکاریهایمان و حتی روشی که ما تعاملات و ارتباطات اجتماعی خود را بهبود میبخشیم و سازماندهی میکنیم.
امروز دنیا با یک سوال اساسی روبه رو شده است: از این به بعد چگونه جوامع بشری را سازماندهی خواهیم کرد؟ احتمالا گذر از این دنیا و ورود به دنیای دیجیتالی جدید به قدری سریع اتفاق میافتد که برای خیلیها تکان دهنده و شوکه کننده خواهد بود.

پنج تغییر مهم و اساسی ناشی از متاورس و بهبود زندگی
شاید دریچهای جدید به روی ما باز کند که راههای جدید و بهتری برای انجام بسیاری از کارها امتحان کنیم. متاورس و بهبود زندگی توسط آن با گزینههای جدیدی که پیش روی ما قرار میگیرند و بر زندگی ما تأثیر می گذارند، حاصل خواهد شد. ما در ادامه شما را با پنج تغییر مهم و اساسی آشنا خواهیم کرد.
نوآوری سیاسی
در قرنهای گذشته امتحان روشهای جدیدی برای تشکیل دولت و حکومت بر مردم، با کشف سرزمینهای جدید امکانپذیر بود. هرچند سرزمینهای جدید مردم بومی خود را داشت، اما مهاجران به روشهای مختلف، حکومت و قوانین جدید و مطابق میل خود را ایجاد میکردند.
شکلگیری ایالات متحده امریکا، یکی از رایجترین این نمونهها است. پس از انقلاب آمریکا، نوع جدیدی از دموکراسی متولد شد. امروزه نتیجه حاکمیت این نوع دموکراسی با روشهای سابق حکومتی، کاملا قابل قیاس و مشاهده است. یعنی در گذشته این امکان وجود داشت که اشکال جدید حکومتی را جست و جو کنیم و آنها را در عمل آزمایش و با دیگران مقایسه کنیم. درست مانند هر زمینه دیگری در زندگی، آزمایش منجر به یادگیری و پیشرفت خواهد شد.
در دنیای مدرن امروزی به خاطر اینکه دیگر هیچ سرزمین جدیدی برای کشف کردن وجود ندارد، نوآوری سیاسی هم راکد و به دست فراموشی سپرده شده است. اما اگر امکان ساخت کشوری جدید در متاورس یا فراجهان داشته باشیم، چه اتفاقی میافتد؟

این به معنای امتحان روشهای جدید حکومتی و در نهایت یادگیری و پیشرفت سیاسی خواهد بود. به عنوان مثال، بازی کسب درآمد Axie Infinity که با آن میشود پول، حق مالکیت، شغل و حتی زمین کسب کرد، با قوانینی که واضح و پایدار هستند و به طور خودکار اجرا می شوند، یکی از بهترین این نمونهها است. چنین سیستمی تا کجا میتواند پیش برود؟ یا چه چیزهایی میتوانیم از آن برای اداره کشورها در زندگی واقعی یاد بگیریم؟ یا اینکه چگونه متاورس و بهبود زندگی توسط آن حاصل میشود؟ پاسخ به این پرسشها در نکته دوم نهفته است.
رقابت بین کشورها
به محض اینکه کشورهای مجازی جدید شروع به فعالیت کنند، بخش قابل توجهی از فعالیتهای اقتصادی را به سمت خود میکشند و این باعث میشود کشورهای واقعی به آنها به چشم رقیب اقتصادی خود بنگرند.
مثلا فکر کنید افرادی زیاد شروع به کار در کشورهای مجازی کنند، در حالیکه میتوانند پولی مانند (ژتون یا همان توکن) به دست آورند که قابل تعویض با پولهای واقعی (مانند دلار و یورو و …) باشد. این به معنای خالی شدن سازمانهای واقعی از منابع انسانی و کاهش فعالیتهای اقتصادی واقعی خواهد بود.
همین امر باعث میشود که کشورهای واقعی شروع به وضع قوانین جدیدی برای رقابت با دنیای مجازی و دیجیتالی کنند. حال پیشروی ما دو گزینه وجود دارد: کار و کسب درآمد در جهان واقعی یا انجام متفاوت کارها در دنیای دیجیتالی؟ کدامیک گزینه بهتری خواهد بود؟

احتمالا این موضوع به نظام حقوقی دو کشور واقعی و مجازی بستگی دارد. این داستان دیوانه کننده همین حالا هم شروع شده و مردم در حال کسب پول واقعی از بازیهای دیجیتال دنیاهای مجازی هستند.
یکی از محتملترین نتایج این است که رقابت باعث افزایش نوآوری، افزایش کیفیت و کاهش قیمت کالاها خواهد شد. به این معنی که کشورها شروع به ارائه خدمات بیشتر و بهتر میکنند. در حالیکه مالیات را کاهش میدهند و استانداردهای زندگی را بالاتر میبرند.
شاید مردم با شنیدن جمله کاهش مالیات شروع به خندیدن کنند. اما اگر واقعا متاورس و بهبود زندگی با کسب خدمات بهتر و کاهش مالیات همراه باشد چه میکنید؟ آیا رقابت چیزی نیست که کیفیت را بالا میبرد در حالیکه باعث کاهش قیمتها میشود؟
متاورس و بهبود زندگی و پول بهتر
اجازه دهید یک نکته را در همین ابتدا روشن کنیم: پول بهتر به معنای تورم کمتر است. یعنی دولت به هیچ وجه نمیتواند چیزی را که شما از راه قانونی به دست آوردهاید، تصاحب کند. تورمی که با چاپ پول توسط دولت به جود میآید، خرج تامین هزینههای دولت شده و این به نوبه خود باعث کاهش قدرت خرید مردم میشود. این موضوع را به عنوان مالیات پنهان میشناسند. چیزی که البته با رقابت ارزها از بین خواهد رفت. در واقع همانطور که بین کشورهای واقعی و مجازی رقابت به وجود میآید، بین ارزها نیز رقابت شکل خواهد گرفت. این یعنی مردم ترجیح میدهند از ارزهایی استفاده کنند که پایدارتر هستند و این مسئله تا حدودی در حال حاضر هم اتفاق افتاده است.
گسترش سریع کریپتو به معنای رقابت پولی است. انفجار دریافت روادید دیجیتالی، اقامت الکترونیک و برنامههای مربوط به اقامت مالی، نمونههایی از رقابت بین کشورهای واقعی و مجازی هستند.
نکته اصلی این است که مردم شانس بیشتری برای استفاده از ارز با کیفیت بالاتر و ثبات بیشتر خواهند داشت. باز هم گزینههای بیشتر در دنیای مجازی موجب رقابت بیشتر و کیفیت بهتر خواهد شد و این نکته هم باز به معنای متاورس و زندگی بهتر خواهد بود.
ثبات مالی و اقتصاد کلان
سیستم مالی به خصوص سیستم بانکی در بسیاری از کشورها به ذخایر کسری متکی است. سیستم متکی به ذخایر کسری به این معنی است که بانکها پولهای سپردهگذاری ما را در به عنوان وام به دیگران میدهند و تنها درصد بسیاری کمی از آن را در بانک نگهداری میکنند. بنابراین اگر به یکباره همه مردم تصمیم بگیرند پولهای خود را از بانک برداشت کنند، بانک با بحران کمبود بودجه مواجه خواهد شد و ممکن است ورشکست شود.
هر لحظه مواجه شدن با یک بحران مالی، ضعف تمامی سیستمهای بانکی امروزی است. اما سیستم ارزهای خصوصی یا همان کریپتو، بدون وابستگی به ذخایر کسری کار خواهد کرد و مکانیسم آن شبیه سیستم بانکداری سرمایهگذاری خواهد بود.
مکانیسم سرمایهگذاری یا دلفی فازی DeFi در بسیاری از شرکتهای مالی غیر متمرکز و موسسات مالی اعتباری به کار میرود. یعنی وام دهنده، وام را با پول خود قرض میدهد و ریسک این کار را نیز به عهده میگیرد. به این ترتیب، ریسک سیستمی از بین میرود و بانکها برای نجات خود نیازی به پول مالیات دهندگان و پول سپردههای مردم نخواهند داشت. از دیگر جنبههای متاورس و بهبود زندگی از بین رفتن ریسک سیستمی بانکها است.
قوانین قابل اطمینان
در نهایت، فعالیت و کسب درآمد تمامی شرکتها در متاورس به پذیرفتن و رعایت قوانینی که به عنوان یک قرارداد هوشمند از قبل تعیین شده، بستگی خواهد داشت. این قوانین به طور خودکار اعمال و با فعالیت شرکتها تطبیق داده میشوند و کسی توانایی تغییر خودسرانه این قوانین را ندارد حتی اگر این قوانین توسط مردم رای نیاورد. این به معنای ثبات در قوانین حاکم بر متاورس است در حالیکه نظام سیاسی کنونی دنیا فاقد چنین ثباتی است.

این سیستم دقیقا مشابه سیستم دائو DAOها است. دائوها سازمانهای تجاری خودگردان غیر متمرکز هستند که از طریق قراردادهای هوشمند کار میکنند و در فرآیند کاری آنها هیچ منبع انسانی دخالت ندارد. هیچگونه قرداد رسمی یا غیر رسمی بین اعضای این سازمان وجود ندارد و فقط هدف مشترک و مشوقهای شبکهای آنها را گردهم آورده است. بار دیگر با استفاده از قراردادهای هوشمند میتوان به قدرت متاورس و بهبود زندگی آن پی برد.
سخن پایانی
متاورس و بهبود زندگی و تحولات سیاسی و اقتصادی ناشی از گسترش فعالیتهای دنیای دیجیتال، بسیار وسیعتر عمیقتر از آن چیزی است که ما فکر میکنیم. تصور کنید اگر ارزش پول کاهش نمییافت، حقوق مالکیت رعایت میشد، خدمات کشورها بهتر میشد، مالیاتها کمتر میشد و سیستم مالی قوی و باثبات در مقابل بحرانهای مالی وجود داشت، دنیا چه شکلی به خود میگرفت؟ در چنین سیستمی اقتصاد به سرعت رشد خواهد کرد، در حالیکه به همان سرعت نیز رفاه مردم افزایش مییابد.
آیا این همان چیزی است که برای آینده و دنیای پیشرویمان، انتظارش را میکشیم؟ یا اینکه آیا این همان چیزی است که در مورد متاورس و بهبود زندگی تصور میکنیم؟ هرچند چندان از وقوع آن مطمئن نیستیم اما احتمالی غیر ممکن نیست. در هر صورت به زودی، در سالهایی نه چندان دور، به پاسخ پرسشهایمان خواهیم رسید.